Początkowo Aleja Niepodległości jest wąską ulicą, ale już po nieco ponad 200 metrach, za krzyżówką z ulicami Kutrzeby i Przepadek, rozwidla się w prawdziwie miejską arterię. Dwie, dwupasmowe jezdnie rozdzielone pasem zieleni, stanowiącym zabytkową aleję drzew. Stąd możemy udać się w lewo, na wycieczkę po 👉Wzgórzu Świętego Wojciecha. My jednak póki co trzymamy się Alei Niepodległości, a pierwszym obiektem jaki napotkamy na szlaku jest usytuowany po lewej stronie wysoki budynek dawnego Hotelu Polonez.
Wybudowany w 1974 roku trzygwiazdkowy hotel należał do znanej sieci Orbis. W takiej formie funkcjonował do kwietnia 2012 roku. Dalsze burzliwe koleje losu (chciano go między innymi wyburzyć) zakończyły się jednak szczęśliwie dla budynku. Ostatecznie został sprzedany i obecnie znajduje się tu Dom Studencki Polonez.
W czasie gdy rozstrzygały się losy dawnego hotelu, w jego sąsiedztwie powstawał nowy budynek. Oddany do użytku w 2015 roku przeszklony, jedenastopiętrowy wieżowiec jest siedzibą Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego.
Idźmy dalej. Mijamy krzyżówkę z ruchliwą ulicą Solną, by tuż za nią zatrzymać się przed wejściem z czterema kolumnami. Znajdujemy się przed należącym do poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Domem Studenckim "Hanka". Budynek powstał w drugiej połowie lat 30-tych XX wieku, w związku z potrzebą zakwaterowania studentów, uczęszczających na powstały w 1919 roku Uniwersytet Poznański. Co ciekawe, tuż po zakończeniu budowy, dom studencki pełnił funkcję hotelu dla gości przybyłych na Powszechną Wystawę Krajową, zwaną potocznie "PeWuKą", zorganizowaną w Poznaniu w 1929 roku.
Dzisiaj przed gmachem Domu Studenckiego "Hanka" ustawiono pomnik poświęcony pierwszemu rektorowi Uniwersytetu Poznańskiego, Heliodorowi Święcickiemu oraz Studentkom i Studentom Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w stulecie istnienia uczelni. To swego rodzaju pomnik-ławeczka i możemy przysiąść się do pary żaków. Więcej takich obiektów do zobaczenia na wycieczce 👉szlakiem poznańskich ławeczek i innych ciekawych pomników.
Ruszamy dalej na południe. Dochodzimy do skrzyżowania z ulicą Libelta. Po prawej rozpościera się teren zielony. To Park im. Stanisława Moniuszki. Popiersie tego wybitnego, polskiego kompozytora możemy zobaczyć na wstępie do parku.
Skręcając w lewo w ulicę Libelta, doszlibyśmy do 👉Placu Wolności. My jednak kontynuujemy wędrówkę wzdłuż Alei Niepodległości. Mijamy zatem poprzeczną ulicę Libelta, za którą mamy po lewej naszej stronie zabudowania kościelne, a po prawej pomnik.
Widoczna tu biała świątynia z dwiema wieżami to Kościół Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego, zwany kościołem Dominikanów, który to zakon sprawuje nad nim pieczę.
Naprzeciw znajduje się Pomnik Polskiego Państwa Podziemnego.
W tym miejscu Aleja Niepodległości nieco się zwęża. Choć nadal są to dwa pasy ruchu, to brak jest rozdzielającego je pasa zieleni. W takiej formie będzie ona wyglądać już do samego końca.
Tymczasem, idąc teraz nieco pod górę, dochodzimy do kolejnego wieżowca usytuowanego wzdłuż tej głównej arterii miejskiej. Tym razem stoimy przed siedzibą Urzędu Wojewódzkiego.
Przed budynkiem stoi pomnik Stanisława Mikołajczyka, premiera rządu polskiego na uchodźctwie i jednocześnie powstańca wielkopolskiego 1918-1919.
Tu również znajdziemy upamiętnienie przyłączenia do grona państw Unii Europejskiej.
W podcieniu budynku Urzędu Wojewódzkiego umieszczono tablice poświęcone wybitnym Polakom.
Znaleźli tu swoje upamiętnienie Wojciech Trąmpczyński, pułkownik Ludwik Bociański, Roger Raczyński, Adolf Bniński oraz Witold Celichowski.
Aleja Niepodległości doprowadza nas do ulicy Fredry. Tu zaczyna się zabudowa Dzielnicy Cesarskiej. Więcej o niej na wycieczce po tym 👉reprezentacyjnym rejonie Poznania. Teraz mijamy skrzyżowanie z ulicą Fredry i wzdłuż ogrodów Zamku Cesarskiego po lewej oraz Parku im. Adama Mickiewicza po prawej wędrujemy w kierunku kolejnej ważnej ulicy w Poznaniu.
Dochodzimy do ruchliwej ulicy Święty Marcin. To główna ulica miasta, którą koniecznie trzeba 👉przejść się na wycieczkę.
Kontynuując wędrówkę Aleją Niepodległości, mijamy ulicę Święty Marcin. Na rogu obu wspomnianych znajduje się monumentalny budynek dawnego Ziemstwa Kredytowego. Powstały w 1910 roku wraz z całą Dzielnicą Cesarską gmach, stanowił swego rodzaju oprawę dla sąsiadującego z nim Zamku Cesarskiego. Obecnie znajduje się tu siedziba Filharmonii Poznańskiej im. Tadeusza Szeligowskiego.
Po przeciwnej stronie Alei Niepodległości znajduje się Fontanna Feldehoffa. Swą nazwę zawdzięcza niemieckiemu rzeźbiarzowi Reinholdowi Feldehoffowi, który wykonał posąg żołnierza brandenburskiego, zdobiącego dawniej ten wodotrysk.
Za gmachem dawnego Ziemstwa Kredytowego napotykamy na kolejny monumentalny budynek. Ten zaprojektowany został przez Adama Ballenstaedta i należy do grona najciekawszych budowli okresu międzywojennego w Poznaniu. Architekturą nawiązuje do niemieckiego modernizmu, co doskonale koresponduje z zabudowaniami Dzielnicy Cesarskiej. Dzisiaj ma tu swoją siedzibę poznański Uniwersytet Ekonomiczny i jest to jego budynek główny z Rektoratem i Aulą.
Na cokołach z lewej i prawej strony schodów prowadzących do gmachu głównego Uniwersytetu Ekonomicznego usytuowane są dwa pomniki. Upamiętnieni na nich zostali wybitni polscy ekonomiści, profesorowie Edward Taylor oraz Zbigniew Zakrzewski.
Idźmy dalej wzdłuż Alei Niepodległości. Z prawej strony towarzyszą nam teraz tereny zielone Parku im. Karola Marcinkowskiego. Zbliżamy się do usytuowanego po lewej stronie kolejnego gmachu. Ten również nawiązuje stylem do zabudowań Dzielnicy Zamkowej, choć jego budowa zakończyła się w 1916 roku. Dzisiaj ma tu swoją siedzibę Dyrekcja Kolei. Niewątpliwie za gmachem Dyrekcji Kolei rzuca się w oczy czerwony, wysoki wieżowiec. Podejdźmy pod niego.
Należące do Uniwersytetu Ekonomicznego Collegium Altum przez wiele lat budziło kontrowersje ze względu na swoją architekturę. Jego budowę ukończono w 1991 roku, po ponad 10 latach trwania prac. Dzisiaj stanowi niezwykle charakterystyczny element miasta. Co więcej, wysoki na ponad 78 metrów budynek, dzięki zamontowaniu na szczycie 25-metrowego masztu telewizyjnego jest najwyższym wieżowcem w Poznaniu. Jego całkowita wysokość wynosi 103,35 metra, na co składają się 22 kondygnacje.
Aleją Niepodległości dochodzimy do ulicy Niezłomnych. Tu kończy się ta ważna arteria miasta Poznania. Po prawej dostrzegamy usytuowany po przeciwnej stronie ulicy Królowej Jadwigi Pomnik Powstańców Wielkopolskich 1918-1919.
Na lewo zaś, zgodnie z przebiegiem ulicy Ratajczaka, widoczne są zabudowania Starego Browaru, stanowiącego doskonały przykład jak można zrewitalizować dawne fabryczne mury na potrzeby centrum handlu i sztuki.
Ulicą Ratajczaka dojdziemy do Świętego Marcina, gdzie możemy ruszyć na 👉spacer po tej głównej ulicy miasta lub idąc jeszcze dalej, możemy rozpocząć wycieczkę po 👉Placu Wolności.
Natomiast pójście w kierunku Pomnika Powstańców Wielkopolskich otwiera drogę na wycieczkę po poznańskim Dworcu Głównym i jego okolicach.
ŹRÓDŁO:
"POZNAŃ przewodnik po zabytkach i historii" - Praca zbiorowa, Wydawnictwo Miejskie, Wydanie I, Poznań 2003
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz